می ترسم

میترسم از این که...

روزی...

یک جایی...

من و تو...

خیلی دور از هم،

شب و روز در آغوش یک غریبه،بی قرار هم باشیم

مجسمه ساز شو

مــن را همین گونه که هـستـم دوست داشته 

باش...نمی توانـی؟!...مــن می روم...تــو هم برو 

مجسمه ساز شو......

دیگه به خوابتم نمیام

روزے مے رسَـد کـِﮧ دَر خیال خُـود

 

جای خالے ام را حِس کـُـنے

 

دَر دِلَت با بغض بگـُویے :

 

" ڪاش اینجآ بود "

 

اما مَـטּ دیگـَـر

 

بـﮧ פֿـوآبَت هَم نِمے آیَم!!

 

از یه جایی به بعد

از یـه جـآیی به بـعد دیگه ، نه دَست‌ پــآ میزنی 

 

نه بــآل بـــآل میـ‍زنی 

 

نه دل دل مـیکـنی 

 

نه داد و بیداد میـکـنی

 

نه گــریه میـکنی

 

نه سـرت میزنی به دیوار

 

نه مـشـتت میکوبی به دیوار

 

از یه جایی به بـَعد فـَقط سکوت میکنی سکوت !

 

دلگیرم

دلم نگرفته از اینکه رفته ای…

دلگیرم از همه دوست داشتن هایی که گفتی ولی نداشتی…..!!!

مزاحم نشوید

لطفـــــاً

مزاحــم کســـی کــه در حــال فرامــوش کــردن شمـــاست نشــویــد !

خـــــودش به حــد کــافــی درد میکشــــد

بازیگر این دنیام

باید بازیگر شوم ،

آرامش را بازی کنم ...

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم ...

باز باید مواظب اشک هایم باشم ...

باز همان تظاهر همیشگی : " خوبم ... "

سکوت من

بگذآر    سُ _ ک _ و _ تـ     قآنون زندگی مَن بآشد…

وَقتی وآژِه هآ دَرد رآ نِمی فَهمند….